🐋 Rozmowa Bliźniaków W Łonie Matki

Poruszający wywiad z Ewą Szydłowską, mamą bliźniąt, które zmarły w szpitalu we Włocławku. Fakt: Dzień narodzin Paulinki i Piotrusia był wyznaczony przez lekarzy na 16 stycznia. Miała W ciągu ośmiu dni 17 par bliźniaków podwoiło radość i liczbę pieluch w szpitalu na południowych przedmieściach Chicago. Galley powiedział, że chociaż jego oddział przyzwyczajony jest do przyjmowania porodów podwyższonego ryzyka i zajmowania się bliźniętami, to jednak aktualna ich liczba jest prawdopodobnie 3-4 razy wyższa od Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza. Za czasów Jozjasza Pan skierował do mnie następujące słowo: Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, poświęciłem cię, nim przyszedłeś na świat, ustanowiłem cię prorokiem dla narodów. I rzekłem: Ach, Panie, Boże, przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem! Pan Warunki panujące w łonie matki mogą wpływać na rozwój mózgu u nastolatków. Nowe badania wykazały, że dostęp do pożywienia w łonie matki może mieć wpływ na strukturę ich kory mózgowej i wpływają na rozwój mózgu w późniejszym okresie życia. Naukowcy pracujący przy badaniu, w tym również naukowcy z Uniwersytetu Następnie znaleźliśmy bliźniaki, gdy mutacja znajduje się we wszystkich komórkach w ciele jednego z bliźniaków, a w 20 procentach komórek w ciele drugiego bliźniaka. Więc jeden z bliźniaków właśnie uformował się z potomka tej jednej komórki, w której zaszła mutacja, a drugi jest uformowany częściowo przez potomków tych W audycji "To się czyta" prezentujemy fragmenty książki Moniki Sznajderman "Fałszerze pieprzu. Historia rodzinna". Czyta Joanna Jeżewska. Rozwój dziecka w łonie mamy. Aż trudno uwierzyć, że w ciągu dziewięciu miesięcy z jednej małej komórki powstaje całkowicie ukształtowany człowiek. Oto nasz raport o tym, jak rozwija się maleństwo w brzuchu mamy. Jeden z 360 milionów plemników, które rozpoczęły wielki wyścig, miał szczęście. Oczywiście w pełnej współpracy z rodzicami, którzy są pierwszymi wychowawcami dziecka. Nazywam to "szeroką edukacją społeczną za życiem". W 1993 roku, gdy rozpoczynaliśmy kampanię " pro-life", wiedza na temat prenatalnego rozwoju dziecka była prawie żadna. Mówiło się, że w łonie matki rozwija się jakiś "zlepek komórek". Naukowcom zawdzięczamy też ciekawostki o rekinach, które znajdziecie w tym artykule. Rekiny walczą ze sobą przed narodzeniem. Takie zjawisko zaobserwowano u embrionów rekinów tawroszy. Te ryby przechodzą rozwój w ciele matki, choć wykluwają się z jaj. Pierwotnie w macicy rozwija się ich nawet 40. PK32I3d. Jerzy Owsiak jest wstrząśnięty i zbulwersowany śmiercią bliźniąt w łonie matki. Media nie mają wątpliwości, że chodziło o śmierć dzieci. A jeszcze kilka tygodni temu, kiedy Komisja Kodyfikacyjna , pracująca nad nowelizacją Kodeksu Karnego, przedstawiła propozycje zwiększenia ochrony „dziecka poczętego", „mainstreamowe media" nie posiadały się z oburzenia. Jak można „płody" traktować jak ludzi?! Dzisiaj te same media piszą z oburzeniem o bezduszności lekarzy i ich obojętności wobec dzieci. Czyżby dziennikarze zapomnieli, że jeszcze wczoraj twierdzili, że „płody" to nie ludzie? Dzisiaj dziennikarze „Gazety Wyborczej" , TVN, Polsatu i innych mediów dostrzegają człowieczeństwo „płodów" z Włocławka. Może przeproszą prof. Zolla i jego kolegów z Komisji Kodyfikacyjnej? A może Minister Sprawiedliwości zobaczy potrzebę ochrony również tych, którzy jeszcze się nie urodzili? Nasza sonda: Które medium jest dla Ciebie najważniejszym źródłem informacji? « ‹ 1 › » Długo przygotowywaliście się do pierwszego rozdzielenia bliźniąt syjamskich?Dziesięć to symboliczne liczenie. Już wyjaśniam o co chodzi. Pierwszym zabiegiem, który przeprowadziliśmy w nowo otwartym szpitalu w Prokocimiu 10 lutego 1966 roku, była przepuklina pachwinowa u dziewczynki. 21 marca tego samego roku do szpitala przyjęliśmy noworodka płci męskiej w trzeciej dobie życia z zarośniętym przełykiem. Operacja zespolenia przełyku się udała, chłopczyk przeżył. I to był znak. Bardzo dobry znak, rokujący na przyszłość w zamierzonym kierunku leczenia ciężkich wad rozwojowych u to była pierwsza wrodzona niedrożność przełyku zoperowana w Krakowie bez komplikacji, po której chłopczyk dziesięć lat…… i my - młodzi chirurdzy - zdobyliśmy doświadczenie, wiedzę, umiejętności. Dlatego gdy do nas ze Świętokrzyskiego przywieziono dwie zrośnięte dziewczynki w drugiej dobie życia, nie wahaliśmy się ani minuty. Prof. Jan Grochowski, kierownik kliniki chirurgii dziecięcej, ówczesny dyrektor szpitala(mąż dr Elżbiety Grochowskiej - red.), zdecydował, że bierzemy się za tę odmówić pomocy? W końcu nikt w Polsce wtedy nie wykonywał takich operacji?Nie było takiej opcji. Nie wzbranialiśmy się przed nią, bo wiedzieliśmy, że powinniśmy dać sobie radę. Poza tym nasz szpital na tamte czasy mógł się pochwalić supernowoczesnymi warunkami: mieliśmy oddział intensywnej terapii dla noworodków, odpowiednią aparaturę do znieczulenia, specjalistę anestezji dziecięcej dra Jana Wężyka, a to są istotne aspekty w takich tak byliście odważni: wziąć się za coś, czego wcześniej w ogóle nie bliźniaczek nie był aż tak skomplikowany: zewnętrznie przebiegał od mostka do wspólnej wymagała jakichś specjalnych przygotowań?Tak naprawdę nie mieliśmy zbyt wiele czasu na przygotowywanie się, po tym jak przywieziono do nas dziewczynki. Zabieg zaplanowano szybko: trafiły na stół operacyjny kilka dni po urodzeniu, gdyż jedna z nich była znacznie słabsza. Tereska gorzej oddychała, miała zapalenie płuc. Kasia była w lepszej były dzieci urodzone w terminie?Tak, poprzez cięcie wówczas nie było nawet USG. Jak lekarze rozpoznawali ciąże bliźniacze?Najbardziej pierwotnymi i prymitywnymi sposobami. Na słuch, poprzez stetoskopy, czyli zwykłe słuchawki ginekolodzy mogli rozpoznać, że w łonie matki są bliźniaki syjamskie?Tego nie wiemy, ale raczej nie. Zdarzało się, że nie rozpoznawano w ogóle ciąży bliźniaczych, nie wspominając już o tym, że są to zrośnięte bliźniaki. Kobiety więc rodziły drogą naturalną, w rezultacie podczas jednego z takich porodów jeden z bliźniaków miał głęboki stopień niedotlenienia, złamania kości nóg, rączki. Takie to były rozdzielano Kasię i Teresę?Najpierw przeprowadziliśmy badanie radiologiczne sylwetek dzieci i angiograficzne. Polega ono na podaniu kontrastu do organizmu, by ocenić naczynia krwionośne i zakontraktowane narządy w każdym z tych dzieci. To jedyne badanie, na podstawie którego przeprowadziliśmy operację. Zobaczyliśmy wówczas, że dziewczynki mają osobne dwa normalne serca, wszystkie układy były podwójne, nie trzeba zatem było robić podziałów narządów. Jedyny zrost, jaki miały, to był zrost wątroby, która została narzędzia chirurgiczne mieliście do dyspozycji?W tym czasie nie było nowoczesnych urządzeń do cięcia. Nóż ultradźwiękowy - dziś podstawowe narzędzie w pracy chirurga - w ogóle nie istniał. Rozdzielaliśmy przy pomocy noża koagulacyjnego, który służy do zamykania naczyń krwionośnych przy zabiegach chirurgicznych. Przed tym chirurg musiał kleszczykami naczyniowymi chwytać naczynka krwawiące. Tak było aż do momentu gdy weszła elektrokoagulacja. Cięcie wątroby wykonywaliśmy właśnie tym nożem. Zanim ustalony był termin operacji, trzeba było zdecydować o składach zespołów Czyli było ich wiele?Przy tego typu operacji muszą być dwa zespoły operacyjne: dwa zespoły chirurgów i anestezjologów. W okresie poprzedzającym operacje analizowany był wielokrotnie plan operacji i zasady postępowania chirurgicznego, wszyscy musieliśmy być pod stałym telefonem, dlatego że stan jednej z dziewczynek był gorszy. Nie wykluczaliśmy, że operację trzeba będzie rozpocząć w trybie nagłym. Wszyscy zatem czuwali, gdyby zaszła taka potrzeba. I proszę zauważyć, że wtedy nie było telefonów komórkowych!Kto operował?Kierował operacją oczywiście mój mąż - prof. Jan Grochowski. Na sali operacyjnej z chirurgami ogólnymi - czyli mną, Wiesławą Żurek, Haliną Aleksandrowicz współdziałali też inni specjaliści, kardiochirurg Eugenia Zdebska, urolog Jerzy Grochowski był tyranem na sali operacyjnej?Dawał chirurgom dużo swobody. Bo uważał, że jak ktoś ma patent chirurga, to musi być samodzielny. Ale mimo to kontrolował sytuację i złościł się jak coś nie szło tak jak powinno. Bali się go wszyscy, to trwał zabieg?Nie pamiętam, ale chyba z sześć godzin, a może i dłużej. Do zabiegu były przygotowane dwie sale operacyjne. W jednej dwa zespoły anestezjologów prowadziły znieczulenia dziewczynek i następnie chirurdzy operacyjnie rozdzielali je. Po rozdzieleniu jedno dziecko wraz z zespołem anestezjologów było przeniesione na drugą salę i na tej drugiej sali dokonywało się już końcowych etapów operacji - zamknięcia powłok jakieś komplikacje?Żadnych. Zabieg odbył się bez powikłań. Zrost - od mostka do pępka - nie należał do najtrudniejszych. Nie trzeba było dzielić żadnych narządów: ani worka osierdziowego, ani przewodów pokarmowych, bo były osobne, a poza tym składały się ze wszystkich części. Jedynie wątroby były zrośnięte klepsydrowatym zrostem na szerokości 6 się czuły bliźniaczki po zabiegu?Słabsza Tereska zmarła dwa dni po zabiegu. Kasia była w bardzo dobrej formie. Niestety i potem - podczas kolejnych operacji rozdzielania syjamskich bliźniąt - umierało jedno z nich. Operacyjnie rozdzieliliśmy dziewięć par i niestety za każdym razem słabszy bliźniak obarczony dodatkowymi wadami jeszcze długo przebywała w szpitalu?Na pewno nie krócej niż trzy wymagała kolejnych zabiegów?Oczywiście. Była wymagana korekcja blizny u kilkunastomiesięcznej Kasi. Po rozdzieleniu, u dziewczynek powstał siedmiocentymetrowy ubytek w powłokach. Ubytki powłoki stanowią duży problem chirurgiczny. U dziewczynek trzeba było go zamknąć sztucznym materiałem. Pokryliśmy go łatą z dakronowej tkaniny. Łatanie powoduje, że ubytek zamyka jamę ciała, skóra się zbliża, a pod spodem dochodzi do ziarninowania, czyli powstania nowej żyje?Widziałyśmy się pod koniec lat 90. Przyjechała wówczas do szpitala po zaświadczenia lekarskie. Była to całkiem zdrowa dziewczyna. Tylko że nie bardzo wiodło się jej materialnie. Mama wcześnie zmarła, ojciec klepał biedę. Nie wiem jak potoczyły się jej losy. Mam nadzieję, że wszystko jest w musieli wyrazić zgodę na operację?Tak. Prof. Grochowski w rozmowie z nimi przedstawił szczegóły dotyczące stanu dziewczynek, ewentualnych komplikacji. To trudne rozmowy, ale bez zgody rodziców nie podjęlibyśmy operacji. To oni decydują o swoich chyba nie dawały spokoju po przeprowadzeniu tej pionierskiej operacji?Tak, bo to był sukces polskiej medycyny. Pierwszy taki zabieg w kraju. Ale bez przesady, mieliśmy czas na pracę. Nie przesiadywaliśmy za długo na konferencjach bliźniaki syjamskie automatycznie trafiały do szpitala w Prokocimiu?Tak, tylko my wykonywaliśmy takie operacje. Na drugą zresztą nie trzeba było długo czekać. Już w 1980 roku przyjęto u nas kolejną parę. I znowu to były dziewczynki. Z podobnym zrostem. Nie mieliśmy dylematów, przyjęliśmy dzieci i zoperowaliśmy je. Kilka lat później prof. Jan Grochowski wraz z zespołem przeprowadził jedną z najbardziej skomplikowanych operacji. Nie uczestniczyłam w tym zabiegu, gdyż wyjechałam za granicę . To byli chłopcy ze zrostem w obrębie jamy brzusznej, z przemieszczonym na zewnątrz końcowym odcinkiem jelita grubego i pęcherzem moczowym, brakiem odbytu i wadą kości krzyżowej, rozszczepem moszny, mieli szczątkowe prącie. Kończyna dolna prawa była prawidłowa, lewa natomiast niedorozwinięta. Niezwykle skomplikowana wada. Operacja wielogodzinnej rekonstrukcji pęcherzy moczowych i podziału jelit z wytworzeniem odbytów sztucznych zakończyła się powodzeniem. Jeden z bliźniaków przeżył. Przebył on wiele operacji ortopedycznych w kolejnych miesiącach i zabieg szczególnie utkwił w pamięci Pani?Dobrze pamiętam parę dziewczynek z 1992 roku. Miały wspólny przewód pokarmowy, jedno jelito grube. Trzeba było podzielić tak, by każda dostała po połowie jelita. I tak też się stało. Zoperowaliśmy je kiedy miały 21 miesięcy. Od urodzenia cały czas były w klinice pod naszą obserwacją. Wtedy zajmował się nimi dr hab. Adam Bysiek, utalentowany chirurg. Po raz pierwszy użył ekspandera w celu wytworzenia nadmiaru skóry, aby po rozdzieleniu dzieci zamknąć ubytek dopiero się pojawiły?Tak, i my jako pierwsi zakupiliśmy to urządzenie. To nic innego jak plastikowy balonik, który służy do powiększania powłok, a głównie skóry - jej wydłużania, wyciągania. Wprowadza się go pod skórę na twarde podłoże - np. na żebrach i stopniowo dopełnia się go powietrzem. Balonik rośnie i tym sposobem powiększa uniwersyteccy lekarze poradziliby sobie z rozdzieleniem bliźniąt syjamskich?Poza wszelkimi wątpliwościami: panowała wówczas atmosfera w USD, towarzyszyły tym operacjom chyba wielkie emocje?Muszę powiedzieć, że chirurgia to taka dziedzina, iż człowiek cały czas ma dylematy. Przynajmniej tak było ze mną. Jeśli cokolwiek zrobi się na żywym organizmie, nawet proste zespolenie jelita, to o 4 rano chirurg budzi się i zastanawia, czy dobrze zrobił. A może warto było zastosować jednowarstwowe zespolenie. A może jednak dwuwarstwowe, choć ostatnie doniesienia w prasie medycznej mówią, że jednowarstwowe lepiej się goją. A może trzeba było gęściej zszyć, czy jednak rzadziej, bo większe odstępy pomiędzy szwami mniej anemizują tkankę i jest lepszy dopływ krwi. I tak od świtu człowiek główkuje i zapomina o śnie. Przy takich sprawach jak rozdzielenie bliźniaków syjamskich są jeszcze nieporównywalnie większe emocje i szczerze: czuje Pani dziś satysfakcję i dumę?Tak, ale mimo że minęło tyle lat, mam niedosyt. Spośród 9 rozdzielonych par jeden z bliźniaków nie żyje. Wielka szkoda. Niestety, warunki anatomiczne i stan tych dzieci nie pozwalał na przeżycie obojgu. Teraz to już się za które warto zapłacić! Sprawdź i przeczytajCodziennie rano najświeższe informacje z Krakowa prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!"Gazeta Krakowska" na Twitterze Takiego filmiku z USG świat jeszcze nie widział. fot. @ChinaDaily Każdy, kto ma rodzeństwo doskonale wie, że od miłości do nienawiści wystarczy jeden krok. W jednej chwili siostry i bracia mogą zaciekle ze sobą walczyć albo obrzucać się niewybrednymi epitetami, by w następnej zaśmiewać się do rozpuku i tulić. Co więcej, tylko rodzeństwo ma prawo obgadywać siebie nawzajem przed osobami trzecimi. Jeśli to ktoś inny zacznie źle wyrażać się o naszym rodzeństwie, zawsze staniemy w jego obronie. Bliźniaczki biją się w łonie matki. Niezwykłe nagranie z USG. Nie da się zaprzeczyć, że rodzeństwo wiąże ze sobą wyjątkowa więź, a w przypadku bliźniąt jest ona jeszcze ciaśniejsza i bardziej niesamowita, a zdaniem wielu - wręcz niewytłumaczalna i magiczna. Bliźniaki często już w łonie matki udowadniają, że ich relacja jest naprawdę niespotykana. Pewna przyszła mama pochodząca z Chin w czwartym miesiącu ciąży wraz z mężem udała się na badanie USG. Przyszli rodzice mieli zobaczyć, jak rozwijają się ich córki – spodziewali się narodzin bliźniaczek. Wtedy ich oczom ukazał się naprawdę zaskakujący widok – okazało się, że dziewczynki harcowały w łonie matki, kopiąc się i szturchając nawzajem. Ojcu dzieci udało się uwiecznić tę niesamowitą chwilę na nagraniu, które umieścił w Sieci. Filmik z USG rywalizujących ze sobą bliźniaczek od razu stał się viralem. Twin rivalry! This amazing video captures two unborn babies from Northwest China’s Yinchuan fighting inside their mother’s womb! — China Daily (@ChinaDaily) 13 kwietnia 2019 Patrząc na to, jak wcześnie bliźniaczki wykazują rywalizację można się spodziewać, że gdy będą dorastać, zapewnią swoim rodzicom mnóstwo atrakcji. Ale jak to często bywa w przypadku rodzeństwa, okazuje się, że dziewczynki walczą ze sobą równie chętnie, jak okazują sobie miłość i wsparcie. Ojciec bliźniaczek wspominał w rozmowie z mediami, że podczas innej okazji był świadkiem, jak jego nienarodzone córki na nagraniu z USG uroczo się przytulają. Byliśmy niesamowicie wzruszeni. Dzieci były tak maleńkie a już wiedziały, jak opiekować się sobą nawzajem. Wierzę, że gdy podrosną będą żyć ze sobą w zgodzie - mówił w rozmowie z mediami ojciec dziewczynek. Ale chińskie bliźniaczki są wyjątkowe nie tylko ze względu na swój niespotykany temperament. To tzw. bliźniaczki mo-mo (ang. monoamniotic twins), co oznacza, że mają wspólne łożysko oraz płyn owodniowy. Taka ciąża zdarza się raz na 35-60 tys. przypadków! Dziewczynki przyszły na świat 8 kwietnia 2019 roku przez cesarskie cięcie. Gratulujemy rodzicom bliźniaczek i mamy nadzieję, że dziewczynki będą częściej się przytulać niż kopać i boksować!

rozmowa bliźniaków w łonie matki