🦈 Pies Podobny Do Bernardyna
Rasowy wzorzec Bernardyna. Bernardyn to dużego wzrostu i masy, silny oraz muskularny pies, który pochodzi ze Szwajcarii. Przodkowie tej rasy osiągali wagę do 50 kg. W czasach dzisiejszych Bernardyn niejednokrotnie przekracza wagę 100 kg. Psy duże żyją krócej, niż małe i średnie. Suki mają bardziej delikatną budowę, wysokość
[FONT=Arial][SIZE=2]Benio,w typie bernardyna był psem łańcuchowym.Przywieziono go do schroniska z interwencji;Chudego,brudnego i bez sierści w wielu miejscach.Jego ogon był zupełnie niezarośnięty i wyglądem przypominał szczurzy ogon.Leczony ponad miesiąc,dobrze karmiony odżył.Przez wiele tygodni
297 views, 7 likes, 6 loves, 4 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Smiley dog - Psi fryzjer, usługi groomerskie: Pierwsza, wizyta małego Bernardyna ♥️ Maleństwo, sprawdza, czy u cioci
Trafił do schroniska w maju 2021 r. z BEETHOVEN Nasz milanowski „prawie bernardyn” nosi imię Beethoven - bo jakże by inaczej :) Dla nas po prostu Becio. Trafił do schroniska w maju 2021 r. z ulic Milanówka.
Jaki pies jest podobny do bernardyna? Pies nowofundlandzki. Nowicjusz wygląda bardzo podobnie do bernardyna, zwłaszcza gdy ma na sobie wielokolorową sierść. Jest tak podobny w wyglądzie i osobowości, że mnisi w Alpach Szwajcarskich kojarzyli nowiuteńki i bernardyn w nadziei na zapewnienie swoim szczeniętom cieplejszej sierści.
Bernardyn to duży i masywny pies o imponującym wyglądzie i muskularnej budowie. Dorosły pies tej rasy waży zazwyczaj do 80 kg, choć zdarzają się także osobniki o wiele większe. Suki bernardyna są mniejsze i odrobinę lżej zbudowane od samców - powinny ważyć 50-60 kg. Głowa u psa tej rasy powinna być mocna i bardzo wyrazista
Australian silky terrier jest to pies wesoły, inteligentny, pełen temperamentu. Oddany właścicielowi, jest łagodny dla dzieci. Łatwy do prowadzenia, bywa uparty. Jako pies aktywny, źle znosi brak ruchu. Jest bardzo posłuszny, jeśli zostanie dobrze wychowany. Pełen zapału i przyjacielski, a także bardzo czujny.
All Activity; Home ; Ogólne ; Tęczowy Most ; Szczenie bernardyna - już nie szuka domku .. znalazła ją śmierć
1 ogłoszenie Pies Bernardyn ⭐️ Sulejów | Bernardyn to duży pies z grupy molosów, należący do zwierząt typu górskiego, często to pies pociągowy, ale i hodowany do towarzystwa i w gospodarstwach. Na naszym serwisie możesz sprawdzić psy ze swojego miasta Sulejów. Przejrzyj ogłoszenia lokalne i wybierz Bernardyna do kupienia. Ten łagodny, wierny pies będzie przyjacielem rodziny
MV6Fn. Dark przyjechał z przytuliska w Pszczynie 1-2013, stary i chory pies podobny do owczarka berneńskiego. W trakcie obserwacji i podstawowej diagnostyki weterynaryjnej. Pies bardzo chudy, zanik mieśni, uraz na tylnej łapie, bielmo na obydwu oczach. Psychicznie bardzo źle; upodlony, sponiewierany, zaznał dużo złego od ludzi. W wywiadu: pies nieufny, nie pozwalający na bezpośredni kontakt. 26-02-2013 Dark okazał się suką!!! Nie sprawdzaliśmy wcześniej dokładnie, bo pies nieufny, sierść długa, przyjechał jako samiec i nie było powodu wątpić, czy tak jest faktycznie. A jednak… Psychicznie coraz lepiej i będzie dobrze. Darowizny celowe przekazane zostały przez: marzec 2013: 40 zł dla Darka, Atosa i suczki z Szydłowca, Wołomiła Maria W — Warszawa 30 zł dla Darka od BETA ESO z fb styczeń 2013: 40 zł, dla Darka psa z Pszczyny, Iwona Sz
Bernardyn Bernardyn, czyli pies Św. Bernarda pochodzi ze Szwajcarii, a dokładnie z Przełęczy Św. Bernarda, która łączy Włochy i Szwajcarię. Rasa obecnie najlepiej spełnia się jako pies do towarzystwa i pies rodzinny. Dawniej użytkowane były jako psy pociągowe i ratownicze. Około XI wieku mnisi, a dokładnie Św. Bernard z Methonu, na Wielkiej Przełęczy, założył schronisko dla podróżnych. Pierwsze wzmianki o bernardynach pochodzą z XVII wieku. Nie do końca wiadomo jak w tamtejszym schronisku znalazły się bernardyny, jedna teoria głosi, że mogły dostać się tam jako prezent dla kanoników, inna że zostały przez nich udomowione. Najprawdopodobniej pochodzą od dogów tybetańskich. Szybko dostrzeżono ich wrodzony talent do tropienia i bernardyny zaczęto używać jako psy ratownicze. Początkowo towarzyszyły miejscowym przewodnikom w podróży przez góry. W późniejszym czasie, psy tej rasy, samodzielnie wyruszały na ratunek zagubionym wędrowcom. Ponoć w skład ekipy ratunkowej bernardynów wchodziły 4 psy. Podczas akcji ratunkowej 2 z nich kładły się obok poszkodowanego i ogrzewały go swoim ciałem, 1 lizał po twarzy, aby ocucić poszkodowanego, a ostatni wyruszał z powrotem, aby sprowadzić pomoc. Co ma bernardyn w beczułce? Psy te zawsze były wyposażane w baryłki z rumem przy obroży, aby pokrzepić poszkodowanego. Najsłynniejszym, z nich był pies Barry żyjący na początku XIX wieku, który uratował 40 osób, przez swoje 14 letnie życie. Zginął z rąk 41 osoby, którą chciał uratować. Na cześć jego zasług wzniesiono pomnik w Cimetière des Chiens, a w muzeum historii naturalnej w Bernie można oglądać jego ciało. Przez długi czas jego i imieniem nazywano po jednym szczenięciu z miotu. Pierwotne bernardyny były tylko w odmianie krótkowłosej, która doskonale sprawdzała się w śnieżnych warunkach. Po skrzyżowani bernardyna z nowofundlandem, powstała ras długowłosa, która znacznie mniej nadawała się do surowych warunków alpejskich. Bernardyny to jeden z symboli narodowych Szwajcarii. W 2005 roku powstała fundacja Barry, zajmująca się hodowlą bernardynów. Każdego roku, w lipcu, w miejscowości Etroubles, w dolinie Aosty można podziwiać te wspaniałe psy, na wystawie im poświęconej. Bernardyny były podstawą do tworzenia innych ras, moskiewskiego psa stróżującego. Sama nazwa „bernardyn” jest używana od 1862 roku, wcześniej nazywano je: pies z Alp, pies Barry. Pierwszy wzorzec rasy powstał w 1887 roku. Bernardyn należy do grupy 2 według FCI, sekcja (molosy typu górskiego). Bernardyn opis rasyBernardyn charakterBernardyn pielęgnacjaBernardyn karmienieBernardyn chorobyMłodzieńcze zapalenie kościEntropium, Ektropium i oko romboidalneKruchość skóryRopno – urazowe zapalenie skóryKardiomiopatia rozstrzeniowaDysplazja stawu biodrowegoPrzerost pochwyNiedorozwój nerwu wzrokowegoSkręt żołądkaCzy warto zdecydować się na bernardyna? Bernardyn opis rasy Wysokość w kłębie: pies od 70 – 90 cm, suka od 65 – 80 cm, z przeciętną wagą 50 – 70 kg (rekordzista ważył ponad 130 kg). Głowa – mocna, duża i wyrazista, o szerokiej czaszce, dobrze zaznaczonej bruździe czołowej, wyraźnych łukach brwiowych, wyraźnym stopie, skóra na głowie luźna, pomarszczona lekko na czole, zmarszczki widoczne zwłaszcza, gdy pies jest czymś zainteresowany, Nos – czarny, szeroki o rozwartych nozdrzach, kufa szeroka, prosty grzbiet nosa z lekką bruzdą, Wargi – czarne, górna warga tworzy fafle, kąciki warg widoczne, Zgryz – nożycowy lub cęgowy, szczęki silne, Powieki – pigmentowane, najlepiej, kiedy są przylegające, ale niestety u bernardynów bardzo często zdarzają się wady powiek (entropium i ektropium), Oczy – ciemne odcienie brązu, średniej wielkości, średnio głęboko osadzone, Uszy – osadzone wysoko, szerokie, dobrze owłosione, opadające, Szyja – długa, mocna, z luźną skórą i podgardlem, Wyraźny kłąb, szeroki grzbiet, długi nieopadający zad, Klatka piersiowa – dość szeroka, ale nie beczkowata, o dobrze wysklepionych żebrach, Kończyny przednie – proste, równoległe, umiarkowanie szeroko ustawione, przylegające łokcie, łapy szerokie, duże, o dobrze wysklepionych palcach, Kończyny tylne – dobrze umięśnione, równolegle, wilcze pazury tolerowane, Ogon – szeroki u nasady, długi, mocny i ciężki, gdy pies pobudzony lekko się zakręca, Bernardyn opis rasy Bernardyny to duże, masywne psy, o mocnej budowie. Bernardyn porusza się harmonijnie, z dobrym wykrokiem, mocnym napędem kończyn tylnych. Bernardyn występuje w 2 odmianach: Krótkowłosej z podszerstkiem (Stockhaar). Odmiana ta charakteryzuje się bardzo obfitym podszerstkiem, włos okrywowy jest również gęsty, twardy i przylegający. Na udach włos tworzy niewielkie portki, ogon jest mocno porośnięty. Długowłosej. Obfity podszerstek. Włos okrywowy prosty, o średniej długości, lekko pofalowany za udach i zadzie, krótki na kufie i głowie. Na udach włos tworzy portki, na przednich kończynach pióra, ogon jest obficie owłosiony. Bernardyn maści Maścią podstawową jest maść biała z łatami rudo – brązowymi, lub płaszczem, który pokrywa grzbiet i boki, może być przerywany bielą. Maść z pręgowaniem na tle rudo brązowym, lub żółto brązowym, z ciemniejszymi odcieniami na głowie. Tolerowany jest nieznaczny czarny nalot na tułowiu. Jak wygląda bernardyn możesz również zobaczyć na poniższym filmie Bernardyn charakter Bernardyny to łagodne olbrzymy, są niezwykle przyjacielskie, kochają przebywać w towarzystwie człowieka. Nadają się do domu, gdzie są dzieci, potrafią wobec nich być bardzo opiekuńcze. Również są doskonałymi towarzyszami innych psów oraz kotów. To pies o zrównoważonej psychice, spokojny, ale z drugiej strony bardzo chętny do wszelakich zabaw, bez względu na wiek. Bardzo mocno przywiązuje się do swojej rodziny, jest typem domatora. Wykazują się wysoka inteligencja szkolenie psów nie sprawia większych problemów. Mają doskonały węch, warto zajmować im czas (zwłaszcza młodym psom) pracami węchowymi. Mimo swej wrodzonej łagodności, kiedy trzeba potrafią bronić swojego opiekuna. Wykazują się nieufnością wobec obcych, ale nie agresją. Doskonale sprawdzają się jako psy stróżujące. Bernardyn pielęgnacja Jak pielęgnować bernardyna? U bernardynów krótkowłosych pielęgnacja nie jest skomplikowana, wystarczy raz w tygodniu wyczesać psa. Używamy do tego twardych szczotek. Kąpiele choć dość trudne logistycznie, ze względu na gabaryty psa, wykonujemy w razie konieczności. Bernardyny długowłose natomiast, wymagają trochę więcej pracy. Włos ich, szczególnie w okolicy za uszami i na szyi ma skłonność do filcowania się i kołtunienia, dlatego tę okolicę należy szczotkować kilka razy w tygodniu. Do czesania również używamy szczotek z twardym włosiem, a także specjalnych zgrzebeł ułatwiających wyczesywanie kołtunów. Sierść rozczesujemy po uprzednim zwilżeniu jej, aby chronić włos przed uszkodzeniem. Kąpiele wykonujemy w razie konieczności, można myć zabrudzoną sierść zwilżoną szmatka z wodą. Po kąpieli z odpowiednim szamponem dla psa należy dokładnie wysuszyć bernardyna, aby się nie przeziębił. Ich sierść bardzo długo schnie sama. Bernardyny bardzo obficie linieją wiosna i jesienią, dlatego wtedy zabiegi pielęgnacyjne należy wykonywać znacznie częściej. Bernardyny mocno się ślinią, dlatego też, u psów wystawowych bardzo często stosowane są śliniaki, aby chronić sierść przed ciągłym moczeniem. Bernardyn karmienie Ten duży pies ma, jak się można domyślić, dość duży apetyt. Nie tylko musimy zadbać o ilość karmy, ale także o jej bardzo wysoką jakość. Szczególnie ważne jest to w okresie karmienia szczeniąt i psów dorastających. Bernardyny jak wszystkie rasy olbrzymie mają skłonność do skrętu żołądka, dlatego posiłki powinniśmy dzielić na 2 mniejsze porcje, a po posiłku zapewnić psu przynajmniej godzinny odpoczynek. U psów starszych, także u intensywnie rosnących warto stosować suplementy wspomagające regenerację chrząstki stawowej: chondroitynę, glukozaminę, kwas hialuronowy, hydrolizowany kolagen. Bernardyn choroby Bernardyn choroby Młodzieńcze zapalenie kości Młodzieńcze zapalenie kości dotyczy młodych psów w okresie intensywnego wzrostu. Jest to zaburzenie wzrostu kości długich. Przyczyny młodzieńczego zapalenia kości to: zaburzenia metaboliczne (nadmiar wapnia w diecie), skłonność genetyczna, zaburzenia endokrynologiczne, alergie, pasożyty, choroby autoimmunologiczne. Objawy występują u psów w wieku 6 – 18 miesięcy. Pojawia się tzw. „kulawizna wędrująca”, czyli kulawizna dotykająca różnych kończyn, raz jednej, raz drugiej. Podczas omacywania kończyn psy wykazują dużą bolesność, zwłaszcza przy omacywaniu trzonów kości. Czasem też może pojawić się gorączka. Rozpoznanie potwierdza się badaniem rtg. W tej jednostce chorobowej stosowane jest głównie leczenie objawowe. W atakach bólu zalecane jest podawanie środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Warto również skorygować dietę, na taką o mniejszej zawartości wapnia. Choroba ustępuje wraz z zakończeniem wzrostu kości. Entropium, Ektropium i oko romboidalne Entropium to wwiniecie się dolnej powieki do wewnątrz. Na skutek tego rzęsy z powieki drażnią oko. Przez to może dochodzić do notorycznych zapaleń spojówek, owrzodzenia rogówki, a w konsekwencji prowadzić do poważnych schorzeń oczu. Ektropium jest to natomiast wywiniecie się powieki dolnej na zewnątrz. Stan ten powoduje niedomykanie się powiek i tym samym gałka oczna narażona jest na niekorzystne działanie czynników zewnętrznych (kurz, pył, wysuszenie), co może predysponować do dalszych chorób oczu. Oko romboidalne (diamond eye) – to połączenie obu wad powiek: entropium boczne powieki górnej i dolnej, oraz ektropium centralnego powieki dolnej. Wszystkie te wady koryguje się chirurgicznie. Kruchość skóry Kruchość skóry, czyli zespół Ehlersa – Danlosa to choroba genetyczna. Polega na zaburzeniu w budowie tkanki łącznej, na skutek tego zmniejszona jest wrażliwość skóry na rozciąganie. Skóra jest dużo bardziej elastyczna i podatna na urazy. Gojenie również jest upośledzone. Często zespołowi temu towarzyszą inne choroby: przepukliny, choroby oczu, choroby zębów i przyzębia. Brak skutecznego leczenia przyczynowego, leczy się tylko konsekwencje tego zespołu. Ropno – urazowe zapalenie skóry Ropno – urazowe zapalenie skóry, czyli tzw. „Hot spot„. Jest to miejscowe ropne zapalenie skóry, którego przyczynami mogą być: urazy, alergie, pasożyty. Najczęściej choroba występuje w okresach wiosenno – letnich. Objawia się silnym świądem, wylizywaniem, czy drapaniem zmienionego miejsca. Pojawia się zaczerwienienie, wysięk zapalny, oraz bolesność. Zmiana na skórze z biegiem czasu rozszerza się koncentrycznie. Leczenie polega na stosowaniu leków przeciwalergicznych, antybiotyków, oraz toalecie rany i ochronie przed dalszym lizaniem czy drapaniem. Kardiomiopatia rozstrzeniowa Kardiomiopatia rozstrzeniowa to choroba, która ma podłoże genetyczne. Polega na osłabieniu mięśnia sercowego, wraz z jego ścieńczeniem i zwłóknieniem. Objawy towarzyszące kardiomiopatii rozstrzeniowej to: osowiałość, kaszel, powiększenie obrysu brzucha, na skutek zbierającego się tam płynu nietolerancja wysiłkowa, omdlenia, utratę apetytu i wychudzenie, przyspieszenie oddechów i duszność, a w zaawansowanych przypadkach obrzęk płuc. Serce ma ścieńczałą ścianę, mięsień sercowy ma obniżoną kurczliwość, cała sylwetka serca jest powiększona, na zdjęciu rtg serce jest okrągłe. Często chorobie towarzyszą zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków). Rozpoznanie potwierdza się badaniem rtg, EKG oraz echo serca. W leczeniu kardiomiopatii rozstrzeniowej stosuje się: leki moczopędne, leki rozszerzające naczynia krwionośne, leki zwiększające kurczliwość mięśnia sercowego, leki przeciw arytmiczne. Warto suplementować L – karnitynę, a także nienasycone kwasy tłuszczowe. Chorobę leczy się do końca życia. Niestety często w przebiegu choroby może dojść do tzw. nagłej śmierci sercowej, na skutek zaburzeń rytmu serca. Dysplazja stawu biodrowego Dysplazja stawu biodrowego, czyli jego wadliwe ukształtowanie. Choroba, na którą wpływ mają predyspozycje genetyczne, a także: żywienie, tryb życia i aktywność fizyczna, tempo wzrostu. Objawy mogą pojawiać się już u szczeniąt, a także u psów starszych – w zależności od tego, jak duże zmiany są w stawie biodrowym. Wśród objawów dysplazji wyróżnić można: niechęć do poruszania się, sztywny chód, nienaturalne ustawienie kończyn w chodzie, bolesność, rzadko jest to kulawizna. Leczenie może być zachowawcze – czyli zmiana trybu życia i żywienia, oraz chirurgiczne – i tu również w zależności od stopnia, oraz wieku psa dobierana jest odpowiednia metoda. Przerost pochwy Przerost pochwy to choroba spowodowana nadmierną produkcja estrogenów, na skutek których dochodzi do przerostu nabłonka pochwy. Objawia się powiększeniem warg sromowych, oraz dochodzi do wystawania z nich błony śluzowej pochwy, a czasem nawet wypadnięcia jednej ze ścian pochwy. Szybko pojawia się obrzęk tej okolicy i może dochodzić do wtórnych urazów. Leczenie polega na chirurgicznej korekcji wypadniętej pochwy, suki dotknięte ta choroba należy wysterylizować. Niedorozwój nerwu wzrokowego Niedorozwój nerwu wzrokowego to choroba tła genetycznego, wrodzona. W zaawansowanym stadium może prowadzić do ślepoty. Może dotykać jednego oka, lub obu oczu. Rozpoznanie stawia się na podstawie badania okulistycznego – pomniejszona jest tarcza nerwu wzrokowego. Brak leczenia. Skręt żołądka Skręt żołądka polega na nagromadzeniu się gazów w żołądku (ostre rozszerzenie), z jego skrętem lub nie. Objawia się początkowo niepokojem, odruchem wymiotnym, zianiem, powiększeniem obrysu brzucha. Stan psa pogarsza się bardzo szybko i bardzo często dochodzi do wstrząsu. Należy niezwłocznie udać się do lekarza weterynarii. Leczenie jest bardzo trudne i często mimo podjętego leczenia nie udaje się uratować zwierzęcia. Polega na ustabilizowaniu pacjenta i wykonaniu zabiegu chirurgicznego. Nieleczony skręt żołądka zawsze kończy się śmiercią. Bardzo często towarzyszy innym chorobom, np. niedoczynności tarczycy. Czy warto zdecydować się na bernardyna? Czy warto zdecydować się na bernardyna? Bernardyny to doskonałe psy rodzinne, a także stróże domu. Zupełnie nie nadają się jednak do trzymania w mieszkaniu. Nie nadają się również dla osób ceniących idealny porządek – dużo się ślinią, gubią sporo włosa. To odpowiedni pies dla osób mieszkających w domu z ogrodem, nie powinno się go zamykać w kojcu, lubi towarzystwo swoich domowników. Toleruje inne psy i koty, jeżeli był od małego socjalizowany z nimi. Jest bardzo delikatny i opiekuńczy w stosunku do dzieci, ale ze względu na swoje gabaryty, należy kontrolować jego zabawę z dziećmi, aby niechcący nie zrobił im krzywdy. Utrzymanie bernardyna jest dość kosztowne, dużo je i powinien dostawać karmę o wysokiej jakości składzie. Również opieka weterynaryjna może być kosztowna, ponieważ psy te, ze względu na swój ciężar ciała, często miewają kłopoty ze stawami, dlatego decydując się na tę rasę należy mieć to na uwadze.
Kiedyś jeden z moich bernardynów leżał pod drzwiami, gdy odwiedził mnie znajomy. Stwierdził on, że pies śpi i w ogóle jest do niczego, bo nie reaguje na to, że pojawiła się obca osoba. Zrobił więc krok nad nim i wszedł do domu. Gdy po chwili chciał z niego wyjść, okazało się to niemożliwe, ponieważ bernardyn stanął w drzwiach i intensywnie się w niego wpatrywał. Nie wydał z siebie głosu, ale sama jego postura i świdrujący wzrok wystarczyły, żeby mój znajomy nie miał ochoty wdawać się z nim w dyskusję. Nie mógł więc opuścić mojego domu, a jego zdziwienie było ogromne. Zanim kupisz bernardyna, musisz bowiem wiedzieć, że łagodność i misiowatość tego psa to jedna sprawa, a stróżowanie druga. I to niejedyna rzecz, o której powinien wiedzieć człowiek, który marzy o psie tej rasy, by nie okazało się, że absolutnie nie pomyślał o tym, że puszysta kuleczka pomnoży swój aktualny ciężar kilkudziesięciokrotnie i na ręce byłby w stanie wziąć ją tylko Pudzian. Przeciwnik schodów Jeśli już o posturze mowa, to zważywszy, że wzrost bernardyna może wynieść nawet 90 cm, a waga 80-90 kg (a zdarzają się czworonogi o wadze 100 kg). To nie jest to zwierzę nadające się do życia w kawalerce, w której jego legowisko zajmie połowę powierzchni lokalu, do tego na czwartym piętrze bez windy. Gdy ktoś chce ode mnie kupić psa tej rasy i mówi, że mieszka w bloku, zdecydowanie odradzam. Ten olbrzym odnajdzie się w domu z ogrodem lub porządnym wybiegiem. Nie jest to oczywiście husky, żeby potrzebował nie wiadomo jak długich spacerów, ale musi mieć możliwość swobodnego poruszania się. I przede wszystkim nie powinien w okresie, gdy ma trzy, cztery miesiące i gwałtownie przybiera na wadze, uprawiać wędrówek po schodach. Jest bowiem zbyt ciężki i jego łapy nie wytrzymałyby biegania po piętrach. Znam osiemdziesięciolatków, którzy mają bernardyny z mojej hodowli, i wszystko doskonale się układa, ale… No właśnie, gdy trzeba zawieźć psa do weterynarza, choćby tylko na szczepienie, wzywają na pomoc córkę lub syna. Inaczej by sobie nie poradzili. Jeśli więc ktoś jest samotny, nie jest krzepkim staruszkiem lub nie ma rodziny czy przyjaciół na zawołanie, niech wybierze mniejszego i mniej wymagającego psa. Wróg kolarzy Wyprawy rowerowe z bernardynem raczej powinniśmy wykreślić z naszego grafiku, bo nie jest to pies dla kolarza. Wyprawa na niewielką odległość i w żółwim tempie wchodzi oczywiście w grę, ale jeśli przyszły właściciel jest fanem i praktykiem Tour de Pologne, niech nie decyduje się na bernardyna. Pies kucharza Często potencjalni właściciele pytają mnie, ile wiaderek karmy zjada bernardyn. To oczywiście mit, bo psy tej rasy zjadają tylko tyle, ile się mieści w dwulitrowej misce. W okresie wzrostu zapotrzebowanie na pożywienie jest duże i wtedy pies je sporo. Gdy skończy rok, dwa, nie będzie już musiał jeść tak dużo, ale karma powinna być dobrej jakości. Można też tak jak ja podawać mięso gotowane i surowe z ryżem lub makaronem oraz wapno i witaminy. Jest to jednak pracochłonne i wymaga czasu. Kiedy ma się kilka psów tej rasy, koszty można zmniejszyć, kupując jedzenie hurtowo, ale w wypadku pojedynczego zwierzaka trzeba się liczyć z wydatkiem powyżej 200 zł miesięcznie. A jeśli będziemy podawać gotową karmę, kwota ta jeszcze wzrośnie. Poza tym późną jesienią, zimą i wczesną wiosną, gdy jest chłodniej, trzeba serwować bernardynom jedzenie dwa razy dziennie i w ilości o jedną trzecią większej niż latem. Obszarnik sierści Bernardyn to nie chihuahua i powierzchnia ciała, które trzeba pielęgnować, jest proporcjonalnie większa. A jeśli ktoś zdecyduje się na wersję długowłosą, powinien zarezerwować co drugi dzień 10 minut na szczotkowanie sierści, by nie dopuścić do jej sfilcowania. Przy okazji usuwamy rzepy i inne pamiątki ze spaceru. Inaczej bowiem trzeba się liczyć z tym, że dużo więcej czasu zajmie doprowadzenie sierści do porządku, a dla psa nie będzie to przyjemne. Kąpiel bernardyna powinna się odbywać latem. Zanim kupisz bernardyna, musisz wiedzieć, że zanim pies wyschnie, miną przynajmniej dwie doby. Poza tym zwłaszcza latem, gdy jest sucho i się kurzy, zdarza się ropienie oczu. Trzeba je więc systematycznie przemywać. Można do tego użyć trzyprocentowego kwasu bornego, zwykłej herbaty lub środków dostępnych w gabinetach weterynaryjnych. Troska o czystość uszu psa tej rasy też zajmie trochę czasu, bo nie są dobrze wentylowane i trzeba dbać o to, by były w dobrym stanie. Wielki miłośnik Miłość bernardynów do dzieci jest nieprzebrana. Mój obecnie 22-letni syn wychowywał się z nimi. Gdy miał dwa, trzy lata i próbował wejść do stajni czy zanurzyć rękę w misce z wodą dla kur, bernardyn mu na to nie pozwalał. Choć nikt go nie uczył opieki nad dwunożnym malcem. Obserwowaliśmy to z oddali i tu jest pies pogrzebany. Bo miłość miłością, ale jeśli ważący dziesięć razy więcej czworonóg niechcący popchnie dziecko, może mu zrobić krzywdę. Dlatego absolutnie nie wolno takiej pary przypominającej Flipa i Flapa spuszczać z oka. Krewny Śliniaka Jeśli organizujemy eleganckie przyjęcie w ogrodzie, nie zapraszajmy na nie naszego pupila lub uprzedźmy panie w koktajlowych sukienkach i panów w eleganckich garniturach, by trzymali się od niego z daleka. Choć może nie wygląda to tak jak w filmie „Beethoven”, gdzie całe ściany były zachlapane, to jednak pies tej rasy się ślini i gdyby miał ochotę się przytulić, ślady tej czułości na pewno pozostaną na odzieniu. Zanim kupisz bernardyna… Bernardyny miewają skłonności do dysplazji stawów biodrowych, dlatego tak ważny jest wybór dobrej hodowli i sprawdzenie badań ich przodków. No i nie jest wskazane podtykanie rosnącemu psu pod nos tony smakołyków i doprowadzanie do nadwagi, bo wówczas kości mogą nie unieść słodkiego ciężaru. Zanim kupisz bernardyna, wiedz, że jak u wszystkich olbrzymich ras może się zdarzyć skręt żołądka. Poza tym przytrafia się zapalenie spojówek, wady powiek (wywinięcie i podwinięcie) oraz zapalenie trzeciej powieki. O rasie opowiedzieli Violetta i Waldemar Frankowie
pies podobny do bernardyna